Biljka stevija izvorno je porijeklom iz Južne Amerike i biološki se ispravno naziva Stevia rebaudiana Bertoni. Samo ove biljke proizvode steviozid slatkog ukusa, niskokalorični zaslađivač, u svojim listovima.
Odakle dolazi biljka stevija?
Biljka stevija (Stevia rebaudiana Bertoni) potiče iz Južne Amerike, posebno sa visoravni Paragvaja, Argentine i Brazila. Raste u poluvlažnim klimama, gde uspeva u obliku grmolikih izdanaka do jednog metra visine.
Stevia – južnoamerička koja voli toplotu
Stevijine divlje naslage nalaze se na visoravni Paragvaja, Argentine i Brazila. Ovdje prevladava poluvlažna klima, koju karakteriziraju velike količine padavina. Blage temperature rijetko padaju ispod dvadeset stepeni Celzijusa. Tla u ovoj regiji su blago kisela, glinasta, pjeskovita i stoga dobro drenirana. Smatraju se gotovo neplodnim zbog malog sadržaja hranjivih tvari. Stevija se optimalno prilagodila ovim uslovima i u svom prirodnom obliku razvija grmolike izdanke visine do jednog metra.
Štedljiva trajnica
Pošto grane stevije rastu gotovo nerazgranate, biljci je potrebno puno svjetla, ali jedva da ima hranljivih sastojaka da bi razvila lišće. Ovisno o klimi, medonosni list uspijeva u svom prirodnom staništu kao zimzelena biljka ili odbacuje lišće na nižim temperaturama. Stevija zatim vraća svoju životnu snagu u veliku podlogu i niče svježe i zelene na višim temperaturama. Glavni period cvatnje listova meda pada u kasnu jesen. Oplodnju vrši vjetar koji gotovo uvijek prevladava na visoravni i prenosi polen sa jednog cvijeta na drugi.
Ponovno otkriće Evropljana
Švajcarski prirodnjak Moisés Giacomo “Santiago” Bertoni bio je prvi Evropljanin koji je naišao na list meda u pograničnom području sa Brazilom. U početku je sumnjao da je slatki list ranije nepoznata vrsta Eupatoriuma zbog svoje sličnosti sa vodenim dostom, koji je porijeklom iz Evrope. Tek početkom 20. veka Stevija je ispravno klasifikovana i dobila je latinsko ime biljke u čast Bertonija.
Meštani su cenili steviju od pamtiveka
Steviju visoko cijene autohtoni narod Južne Amerike. Čak i danas, ljudi koji žive u Južnoj Americi koriste biljku kao veoma efikasan prirodni lek i za zaslađivanje mate čaja. Tokom Drugog svetskog rata, kada je šećera bilo u nedostatku, slatka biljka je prvi put isprobana kao zamena za šećer u Engleskoj. Od 11. novembra 2011. Stevija je takođe dozvoljena u EU kao aditiv za hranu i koristi se u hrani sa niskim sadržajem šećera.
Savjeti i trikovi
Za zaslađivanje hrane i pića možete koristiti svježe listove stevije, ekstrakt stevije ili stevije u prahu. Sve ove zaslađivače možete sami napraviti od listova biljke.
